ادامه سخنرانی آقای رحیم‌پور

صدور انقلاب ، “نهی از منکر” جهانی است نه “سلطه جویی” بر سایر ملت ها
یکی دو سال قبل بعضی رسانه‌های ضد ایرانی و ضد انقلاب در عراق به دروغ نوشتند که  مقامات ایرانی گفته اند که عراق، تیسفون و مدائن و بصره، همه جزء ایران بوده و چون بغداد را هم ایرانی‌ها ساختند، پس مالک عراق هستند. چون  می‌دانید که بغداد ، کلمه فارسی است! “بغ” یعنی خدا؛ و “بغداد” یعنی خداداد.

بغداد در  زمان بنی‌عباس با پیشنهاد و معماری ایرانی ها ساخته شد، اصلاً شهری به نام بغداد وجود نداشت . بنی‌عباس ساختند و مرکز خلافت قرار دادند زیرا در قلب امپراطوری اسلامی ساخته شد که از شرق تا مرزهای چین ، و از غرب تا جنوب اروپا ، از شمال تا آسیای میانه تا نزدیک سیبری و قطب  و از جنوب تا اعماق آفریقا رفته و بزرگترین ابرقدرت جهان بود.

این جمله مشهور هارون است که خورشید بر سرزمین ما غروب نمی‌کند زیرا بر شرق و غرب کره زمین سلطه داریم. ملکة انگلیس به تقلید از او  همین عبارت را قرن ها بعد در قرن ۱۹ به کار برد! . رسانه‌های دشمن به دروغ در سرزمین های عربی گفتند ایرانی‌ها گفته اند که عدن (یمن) هم جزئی از خاک ماست؛خوب اولاً این حرف‌ها هم دروغ بود و هم حرف مفت است .

 آن طرف هم می‌گویند فلانجا برای ماست، چنانکه مگر خود صدام نمی‌گفت مُحمَره و اهواز و خوزستان و کجا و کجا مال اوست .  جالب است بدانید صدام همان آغاز جنگ گفت من پس فردا در اهواز مصاحبه می‌کنم،  و همین‌طور که  سوار هلی‌کوپتر میشد وعده داد که چند روز دیگر در تهران مصاحبه می‌کنم!

چنانچه منافقین هم سال۶۷ گفتند  هفته دیگر تهران هستیم  و مشاغل حکومتی را هم از قبل تقسیم کرده بودند که هرکسی مسئول کدام استان باشد .  به آدمهایشان  در زندان‌ هم پیغام داده بودند که ما آمدیم؛ و برای آنهاهم شغل تعیین کرده بودند. 

امام(ره) در سال ۶۷ وقتی منافقین باحمایت نیروهای صدام  حمله کردند و تا نزدیکی‌ کرمانشاه آمدند وبرسرراه ، حتی  در بیمارستانها مجروح و بیمار را از روی تخت پایین کشیده و آتش می‌زدند ،  قاشق در حدقه چشم بسیجی انداخته  و زنده زنده چشمش را با قاشق درآورده بودند و آنجا بود که امام اعلام کرد که هرکه هنوز می‌گوید با این‌هاست و معتقد به جنگ مسلحانه و همکاردشمن متجاوز است محارب است و مجازات محارب، به نص قرآن  معلوم است.

اگر مخالف ما و مخالف جمهوری اسلامی هستید اشکالی ندارد ولی اگر با وجود این همه خیانت و ترور و جنایت، حتی حال که در کنار نیروی دشمن به خاک کشور حمله کردند همچنان عضو و در کنار آنهاست  در حکم دشمن جنگی است. مخالف خمینی هست باشد اما جنگ مسلحانه در کنار دشمن متجاوز حکم دیگری دارد.

قضیه سال ۶۷ ؛ آنچه بود و آنچه نبود
قضایای سال 67 این بود.  آنان در انتظار سقوط تهران و در هماهنگی با نیروهای متجاوز برانداز منافقین که زیرسایه ارتش صدام علیه ایران می جنگیدند در داخل زندان‌ها آماده شورش وگوش بفرمان  فرماندهی درعراق بوده و حتی شغل‌های حکومتی آینده را هم میان خود تقسیم کرده بودند.

البته اکثر گروهکیهای مسلح  توبه کردند اعم از آنانکه گفتند ما اشتباه کردیم و دیگر  مخالف جمهوری اسلامی نیستیم  یا آنانکه گفتند مخالف جمهوری اسلامی هستیم ولی دیگر اهل جنگ مسلحانه و ترور نیستیم.

خب همه این‌ها بخشیده و آزاد شدند. اما آنها که گفتند ما درکنار محاربین هستیم وبه دشمن جنگی  ملحق می‌شویم و می‌جنگیم طبق همه قوانین جهان ،  محارب و  طرفدار براندازی مسلح  محسوب می‌شوند  چنانچه  حتی در روزهای آخر جنگ هم هزاران تن از مردم ایران و شیعیان عراق و کردها  را قتل عام کردند و کشتند.گذشته از  ۱۷ هزار ترور و جاسوسی برای دشمن در حال جنگ و خیانت هایی که کردند.

در همین تهران اسناد و فیلم ها یشان  هست که نیروهای صدام مردم و شهرهای ما را با هدایت اعضای منافقین موشک باران می کردند .

منافقین گرا می‌دادند و صدامیان بمباران می کردند.  فیلمایشان پخش شد که دارند از بعثی‌ها پول می‌گیرند به نام «گرگ‌ها» ،  مسئولین  منافقین درکنار بعثی‌هاو  نیروهای صدام نشستند و گزارش کار می دهند که ما در این هفته این‌ تعداد ترور کردیم و آدم کشتیم، این‌ تعداد رزمنده‌ها را در پشت جبهه ترور کردیم یا به شما گرا دادیم که با دقت به تهران موشک بزنید، مثلاً پریروز که به تهران موشک زدید، در قم، و در فلان جا، این‌ گونه گراها را باید اصلاح کنید، در تهران زدید کنار پل گیشا،  این فاصله‌اش فلان مقدار این‌طرف‌تر بیاید تا به فلان‌جا بخورد، یعنی جاسوس رسمی و جنگی که خائن‌تر و علنی‌تر و واضح‌تر از آن هیچ کجا وجود ندارد! 

بعد  جلوی دوربین رسماً  کیسه کیسه پول از سرویس  اطلاعاتی صدام می‌گیرند که این‌جا آدم بکشند. حالا جایی یک کسی گفته که مدائن، تیسفون، بغداد و عدن ، زمانی جزئ ایران بوده، این چه ربطی به انقلاب اسلامی دارد . امام مطلقا از این موضع وارد نشد و صدور انقلاب بدین  معنی‌ نبود که  یک زمانی اینها متعلق ما بوده و می‌خواهیم پس بگیریم، خب  زمانی هم بخش هایی از ایران کنونی متعلق به  دولتهای دیگری بوده، مگر می‌شود به هزار سال پیش برگشت که کجا برای کجا بوده؟ اصولاً بحث سرزمینی نیست، قومی و نژادی نیست، بحث انقلاب و ضد انقلاب، انسان و ضد انسان،  بحث عدل و ظلم است.

  این‌ها بازی درآوردند. آن سعدون حمادی که در دوره ای  نماینده رژیم صدام در سازمان ملل بود، چندتا جمله از این طرف و آن طرف پیدا کرده و به هم چسبانده بود که مثلاً ایرانیها از این حرف‌ها زدند و… خب امام(ره) همان موقع بارها گفتند که منظور ما از صدور انقلاب این چیزها نیست. و روشن است که منظور ما چیست.