یک روز یکی از بزرگان ، شعر مرحوم شهریار را مطرح کرد و گفت:‌

شهریار در وصف علی بن ابی طالب(علیه السلام) شعری گفت، افسوس که یک بیتش ناقص است و کم رنگ. گفتم: کدام بیتش نقص دارد؟ گفت:

” برو ای گدای مسکین در خانه‌ی علی زن…………………. .که نگین پادشاهی دهد از کرم گدار را”

و بعد ادامه داده که این بسیار بد است! گفت: علی گدا پرور نیست و کریم پرور است. ای کاش شهریار می گفت: مرو ای گدای مسکین تو در سرای مولا…………………..

.که علی همیشه می زد در خانه‌ی گدار را.

در خانه علی هم نرو، بگذار او بیاید! مگر امیرالمومنین گداپرور است؟ علی(سلام الله علیه) کریم‌پرور است… . علم می‌خواهی، شفاعت می‌خواهی، کرامت و مغفرت ذنوب می‌خواهی؛ برو در خانه علی(علیه السلام). اما دنیا می‌خواهی، مولا خودش عنایت میکند  . . . .