کاسه آبی را به پشتم،مادرم پاشید و رفت

تا که برگردم شنیدم ،از غمم  نالید و رفت

دیده بودم خواب مادر را  شب میلاد من

لحظه ای آمد کنارم،صورتم بوسید و رفت

مادرم چندین بهار است،از کنارم رفته است

مثل مامور از بهشت،آمد مرا زایید و رفت

 قوم و خویشانم مکرر، این خبر را میدهند

مادرت درخواب ما،حال تو را پرسید و رفت

 من به قربانت ،که هرجا رفته ای یاد منی

یاد تو هرنیمه شب،روی مرا پوشید و رفت

 شعر زیبایی به  عشقش گفته بودم که ندید

آمد او  اما شبی بر شعر من  بالید و رفت

مادرم رفته ولی،در خاطراتم  مانده است

روز مادر،چشم او ،آمد بمن خندیدو رفت

شعر از: یوسـف محـقق

تقدیم به مادرانی که بار سفر بستند و رفتند

و حسرت دوباره دیدنشان تا ابد بر دلمان ماند