هرچه دلم خواست ،نه آن می شود     هر چه خدا خواست، همان می شود

رضا به قضای الهی؛ کاری عاقلانه

«أَوْحَى اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَى دَاوُدَ علیه‌السلام يَا دَاوُدُ تُرِيدُ وَ أُرِيدُ وَ لَا يَكُونُ إِلَّا مَا أُرِيدُ فَإِنْ أَسْلَمْتَ لِمَا أُرِيدُ أَعْطَيْتُكَ مَا تُرِيدُ وَ إِنْ لَمْ تُسْلِمْ لِمَا أُرِيدُ أَتْعَبْتُكَ فِيمَا تُرِيدُ ثُمَّ لَا يَكُونُ إِلَّا مَا أُرِيد؛(1)

اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: خداوند متعال به حضرت داود عليه السلام وحى فرمود:

اي داوود! تو اراده می‌کنی و من هم اراده می‌کنم و جز آنچه من اراده می‌کنم واقع نمی‌شود. پس اگر در برابر آنچه که من می‌خواهم تسلیم شوی، من خواسته‌هايت را به تو عطا می‌کنم؛ و اگر تسلیم آنچه من می‌خواهم نشوی، تو را در آنچه که می‌خواهی به زحمت مي‌اندازم. پس از آن، چیزی جز آنچه که من می‌خواهم واقع نمی‌شود [و تو اجری هم نخواهی برد].»(حدیث قدسی)

باید از این روایت درس بگیریم و به خود تلقین کنیم که به آنچه خدا مي‌خواهد راضي باشيم و اگر خواسته‌ای هم داریم آن را به صلاح‌دید خدا مشروط کنیم.

هم‌چنین از امام صادق علیه‌السلام روایت شده است که حضرت فرمود: «اگر کسي به قضاي الهي راضي باشد قضا بر او خواهد آمد و خدا اجر او را بزرگ قرار دهد و اگر کسي نسبت به قضاي الهي گله‌مند باشد قضا بر او واقع خواهد شد و خدا اجر او را از بین خواهد برد.»(2)

1- توحید صدوق، 337.

2- کافی، ج2، ص62.