-جهیزیه از نظر قانونی و فقهی ٬ جزء نفقه زن محسوب می شود و نفقه زندگی زن و شوهر٬ بر عهده مرداست.
-پدر دختر برای رفاه بیشتر فرزند خود وسایل ضروری زندگی را تهیه و به همراه دختر خود به خانه شوهر می فرستد ،این سنت به خودی خود مناسب است و پیامبر (ص) هم به آن عمل کرده است . در عین حال باید به توصیه هایی در مورد آن توجه کرد که جایگاه مناسب آن در خانواده حفظ شود.

۱- تهیه جهیزیه از طرف خانواده زن ٬ لطف و عنایت آنهاست ٬ پس مرد نباید در این زمینه توقعی داشته باشد٬ بلکه با چشم محبت و قناعت به آن بنگرد ،
نباید کمیت و کیفیت آن ٬ وسیله ای برای سرزنش و تحقیر زن و خانواده او قرار گیرد.

در برخی خانواده ها جهیزیه عاملی برای اختلاف زن و شوهر در ابتدای زندگی می شود.و شیرینی اولیه زندگی را به تلخی می کشاند.

مسئله مهم ،ایجاد این تلقی در مرد و خانواده اوست که جهیزیه را با دیده منت بپذیرند.

افزون بر این ،بدانند که این اموال متعلق به زن است و برای آسایش او و همسرش به وی عطا شده و وسیله سنجش شخصیت و کرامت انسانی او نیست.

۲- نکته دوم به دختر خانم ها بر می گردد که اعطای این وسایل از سوی والدین را بپذیرند و امری را بر آنها تحمیل نکنند و به عبارت دیگر با طلبکاری و پر توقعی ٬ والدین خود را تحت فشار نگذارد.

۳- والدین دختر خانم رعایت عرف و شرع را در تهیه اجناس کنند ٬ به طوری که با مال حلال آنها را تهیه کنند و بنای تجمل گرایی و چشم و هم چشمی و رقابت را درتهیه جهیزیه نداشته باشند.

منبع : نظام خانواده در اسلام