من در این شهر پر ز رنگ و لعاب

بانویی با وقار و محجوبم

خودنمایی نمیکنم وقتی

نزد پروردگار محبوبم

آمده در وصیت شهدا

خواهرم ؛ خون من هدر نرود

روی مین پیکرم ز هم پاشید

تا که چادر ز روی سر نرود

کرده ام حفظ با حجاب خود

حرمت رنگ سرخ خون شهید

از سیاهیِ چادرم گشته

رنگ رخسار من زلال و سپید

در هیاهوی بی حجابی ها

چادرم را رها نخواهم کرد

ایهاالناس ؛ تا نفس دارم

سنگرم را رها نخواهم کرد

 

زبان حال حضرت زینب (س) با اباالفضل العباس (ع):

 

رفتی و این ماجرا را تا فصل آخر ندیدی

عباس من! دیدی اما مانند خواهر ندیدی

 

آن صورت مهربان را، محبوب هر دو جهان را

وقتی غریبانه می‌رفت بی یار و یاور ندیدی

 

آری در آوردن تیر بی دست از دیده سخت است

اما در آوردن تیر از نای اصغر ندیدی

 

حیرانی یک پدر را با نعش نوزاد بر دست

آن بهت و ناباوری را در چشم مادر ندیدی

 

شد پیش تو نا امیدی، تیر نشسته به مشکت

مثل من اطراف عشقت انبوه لشکر ندیدی

 

بر گودی گرم گودال خوب است چشمت نیفتاد

چون چشم ناباور من دستی به خنجر ندیدی

 

دلخونی اما برادر دلخون‌تر از من کسی نیست

آخر تو بر خاک صحرا مولای بی سر ندیدی

 

قلبت نشد پاره پاره، آن شب خرابه نبودی

آنجا سر یک پدر را در دست دختر ندیدی

 

سقا! تو ساغر ندیدی، در تشت زر، سر ندیدی

جای نیِ خیزران بر لبهای دلبر ندیدی

 

(قاسم صرافان)

 

امان از دل زینب

 

 

 

امام حسین (ع) شخصیتی محدود به یک مذهب و یا یک عده خاص نیست، بلکه عظمت قیام ایشان و فداکاری‌هایش، درسی به تاریخ داده است که مذاهب دیگر نتوانسته‌اند خاموش بمانند و دانشمندان غیر مسلمان سخن‌های بسیاری در وصف ایشان به میان آورده‌اند. در این نوشتار مختصر، سخنان تعدادى از بزرگان و متفکّران جهان را درباره امام حسین (ع) را نشر داده ایم که در زیر می‌خوانید:

 

ماهاتما گاندی (رهبر استقلال هند):

من زندگی امام حسین، آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده‏ ام و توجه کافی به صفحات کربلا نموده‏ ام و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، بایستی از سرمشق امام حسین پیروی کند.

محمد علی جناح (قاید اعظم پاکستان):

هیچ نمونه‏‌ای از شجاعت، بهتر از آن که امام حسین از لحاظ فداکاری و تهور نشان داد در عالم پیدا نمی ‏شود. به عقیده من تمام مسلمین باید از سرمشق این شهیدی که خود را در سرزمین عراق قربان کرد پیروی نمایند.

چارلز دیکنز (نویسنده معروف انگلیسی):

اگر منظور امام حسین جنگ در راه خواسته ‏های دنیایی بود، من نمی ‏فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنین حکم می‌نماید که او فقط به خاطر اسلام، فداکاری خویش را انجام داد.

توماس کارلایل (فیلسوف و مورخ انگلیسی):

بهترین درسی که از تراژدی کربلا می‌گیریم، این است که حسین و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند؛ آنان با عمل خود روشن کردند که تفوق عددی در جایی که حق با باطل روبرو می‌شود اهمیت ‏ندارد و پیروزی حسین با وجود اقلیتی که داشت، باعث شگفتی من است.

ادوارد براون (مستشرق معروف انگلیسی):

آیا قلبی پیدا می‌شود که وقتی درباره کربلا سخن می‌شنود، آغشته با حزن و درد نگردد؟! حتی غیر مسلمانان نیز نمی‌توانند پاکی روحی را که در این جنگ اسلامی در تحت لوای آن انجام گرفت انکار کنند.

فردریک جمس:

درس امام حسین و هر قهرمان شهید دیگری این است که در دنیا اصول ابدی عدالت و ترحم و محبت وجود دارد که تغییرناپذیرند و هم چنین می‌رساند که هر گاه کسی برای این صفات مقاومت کند و بشر در راه آن پافشاری نماید، آن اصول همیشه در دنیا باقی و پایدار خواهد ماند.

ل. م. بوید:

در طی قرون، افراد بشر همیشه جرأت و پردلی و عظمت روح، بزرگی قلب و شهامت روانی را دوست داشته ‏اند و در همین هاست که آزادی و عدالت هرگز به نیروی ظلم و فساد تسلیم نمی‌شود. این بود شهامت و این بود عظمت امام حسین و من مسرورم که با کسانی که این فداکاری عظیم را از جان و دل ثنا می‌گویند شرکت کرده‏ ام، هر چند که ۱۳۰۰ سال از تاریخ آن گذشته است.

واشنگتن ایروینگ (مورخ آمریکایی):

برای امام حسین (ع) ممکن بود که زندگی خود را با تسلیم شدن بر اراده یزید نجات بخشد، لیکن مسیولیت پیشوا و نهضت بخش اسلام اجازه نمی ‏داد که او یزید را به عنوان خلافت بشناسد. او به زودی خود را برای قبول هر ناراحتی و فشاری به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بنی امیه آماده ساخت، و در زیر آفتاب سوزان سرزمین خشک، و در روی ریگ‌های تفتیده عربستان روح حسین فناناپذیر است.‌ای پهلوان و‌ای نمونه شجاعت و‌ای شهسوار من،‌ای حسین!

توماس ماساریک:

گر چه کشیشان ما هم از ذکر مصایب حضرت مسیح مردم را متأثر می‌سازند، ولی آن شور و هیجانی که در پیروان حسین (ع) یافت می‌شود در پیروان مسیح یافت نخواهد شد و گویا سبب این باشد که مصایب مسیح در برابر مصایب حسین (ع) مانند پر کاهی است در مقابل یک کوه عظیم پیکر.

موریس دوکبری:

در مجالس عزاداری حسین گفته می‌شود که حسین، برای حفظ شرف و ناموس مردم و بزرگی مقام و مرتبه اسلام، از جان و مال و فرزند گذشت و زیر بار استعمار و ماجراجویی یزید نرفت. پس بیایید ما هم شیوه او را سرمشق قرار داده از زیردستی استعمارگران خلاصی یابیم و مرگ با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح دهیم..

ماربین آلمانی (خاور شناس معروف):

حسین (ع) با قربانی کردن عزیزترین افراد خود و با اثبات مظلومیت و حقانیت خود، به دنیا درس فداکاری و جانبازی آموخت و نام اسلام و اسلامیان را در تاریخ ثبت و در عالم بلند آوازه ساخت. این سرباز رشید عالم اسلام به مردم دنیا نشان داد که ظلم و بیداد و ستمگری پایدار نیست و بنای ستم هر چه در ظاهر عظیم و استوار باشد، ولی در برابر حق و حقیقت، چون پر کاهی بر باد خواهد رفت.

بنت الشاطی:

زینب، خواهر حسین بن علی (ع) لذت پیروزی را در کام ابن زیاد و بنی امیه خراب کرد و در جام پیروزی آنان قطرات زهر ریخت، در همه حوادث سیاسی پس از عاشورا، هم، چون قیام مختار و عبدالله بن زبیر و سقوط دولت امویان و برپایی حکومت عباسیان و ریشه دواندن مذهب تشیع، زینب قهرمان کربلا نقش برانگیزنده داشت.

لیاقت علی خان (نخستین نخست وزیر پاکستان):

این روز محرم، برای مسلمانان سراسر جهان معنای بزرگی دارد. در این روز، یکی از حزن آورترین و تراژدیک‏ترین وقایع اسلام اتفاق افتاد، شهادت حضرت امام حسین (ع) در عین حزن، نشانه فتح نهایی روح واقعی اسلامی بود، زیرا تسلیم کامل به اراده الهی به شمار می‌رفت. این درس به ما می‌آموزد که مشکلات و خطر‌ها هر چه باشد، نبایستی ما پروا کنیم و از راه حق و عدالت منحرف شویم.

جرج جرداق (دانشمند و ادیب مسیحی):

وقتی یزید، مردم را تشویق به قتل حسین و مأمور به خونریزی می ‏کرد، آنان می‌گفتند: “چه مبلغ می‌دهی؟ “.

اما انصار حسین به او گفتند: ما با تو هستیم؛ اگر هفتاد بار کشته شویم، باز می‌خواهیم در رکابت جنگ کنیم و کشته شویم.

عباس محمود عقاد (نویسنده و ادیب مصری):

جنبش حسین، یکی از بی نظیرترین جنبش‌های تاریخی است که تاکنون در زمینه دعوت‌های دینی یا نهضت‌های سیاسی پدیدار گشته است… دولت اموی پس از این جنبش، به قدر عمر یک انسان طبیعی دوام نکرد و از شهادت حسین تا انقراض آنان بیش از شصت و اندی سال نگذشت.

احمد محمود صبحی (نویسنده)

اگر چه حسین بن علی (ع) در میدان نظامی یا سیاسی شکست خورد؛ اما تاریخ، هرگز شکستی را سراغ ندارد که مثل خون حسین (ع) به نفع شکست خوردگان تمام شده باشد. خون حسین، انقلاب پسر زبیر و خروج مختار و نهضت‌های دیگر را در پی داشت، تا آن جا که حکومت اموی ساقط شد و ندای خونخواهی حسین (ع)، فریادی شد که با آن تخت‌ها و حکومت‌ها را به لرزه درآورد.

آنتوان بارا (نویسنده مسیحی)

اگر حسین از آن ما بود، در هر سرزمینی برای او بیرقی بر می‌افراشتیم و در هر روستایی برای او منبری بر پا می‌نمودیم و مردم را با نام حسین به مسیحیت فرا می‌خواندیم

گیبون (مورخ انگلیسی):

با آن که مدتی از واقعه کربلا گذشته و ما هم با صاحب واقعه هم وطن نیستیم، اما سختی‌ها و مشکلاتی که حضرت حسین «ع» تحمل نموده، احساسات سنگین دل‏ترین خواننده را بر می ‏انگیزد، چندان که یک نوع عطوفت و مهربانی نسبت به آن حضرت در خود می‌یابد.

نیکلسون (خاورشناس معروف)

بنی امیه، سرکش و مستبد بودند، قوانین اسلامی را نادیده انگاشتند و مسلمین را خوار نمودند… و، چون تاریخ را بررسی کنیم، گوید:دین بر ضد فرمانفرمایی تشریفاتی قیام کرد و حکومت دینی در مقابل امپراتوری ایستادگی نمود. بنابر این، تاریخ از روی انصاف حکم می‌کند که خون حسین «ع» به گردن بنی امیه است.

سر پرسی سایکس (خاور شناس انگلیسی):

حقیقتا آن شجاعت و دلاوری که این عده قلیل از خود بروز دادند، به درجه‏‌ای بوده است که در تمام این قرون متمادی هر کسی که آن را شنید، بی اختیار زبان به تحسین و آفرین گشود. این یک مشت مردم دلیر غیرتمند، مانند مدافعان ترموپیل، نامی بلند غیر قابل زوال برای خود تا ابد باقی گذاشتند.

تاملاس توندون (رییس سابق کنگره ملی هندوستان):

این فداکاری‌های عالی از قبیل شهادت امام حسین (ع)، سطح فکر بشریت را ارتقا بخشیده است و خاطره آن شایسته است همیشه باقی بماند و یادآوری شود.

عبدالرحمان شرقاوی (نویسنده مصری)

حسین (ع)، شهید راه دین و آزادگی است. نه تنها شیعه باید به نام حسین ببالد، بلکه تمام آزاد مردان دنیا باید به این نام شریف افتخار کنند.

طه حسین (دانشمند و ادیب مصری)

حسین (ع) برای به دست آوردن فرصت و از سرگرفتن جهاد و دنبال کردن از جایی که پدرش رها کرده بود، در آتش شوق می‌سوخت. او زبان را درباره معاویه و عمالش آزاد کرد، تا به حدی که معاویه تهدیدش نمود؛ اما حسین، حزب خود را وادار کرد که در طرفداری حق سختگیر باشند.

عبدالحمید جودة السحار (نویسنده مصری)

حسین (ع) نمی‌توانست با یزید بیعت کند و به حکومت او تن در دهد؛ زیرا در آن صورت، بر فسق و فجور، صحه می‌گذاشت و ارکان ظلم و طغیان را محکم می‌کرد و بر فرمانروایی باطل تمکین می‌نمود. امام حسین به این کار‌ها راضی نمی‌شد، گر چه اهل و عیالش به اسارت افتند و خود و یارانش کشته شوند.

علامه طنطاوی (دانشمند و فیلسوف مصری)

داستان حسین عشق آزادگان را به فداکاری در راه خدا بر می‌انگیزد و استقبال مرگ را بهترین آرزو‌ها به شمار می‌آورد، چندان که برای شتاب به قربانگاه، بر یکدیگر پیشی جویند.

العبیدی (مفتی موصل)

فاجعه کربلا در تاریخ بشر نادره‏‌ای است، هم چنان که مسببین آن نیز نادره‏ اند… حسین بن علی (ع) سنت دفاع از حق مظلوم و مصالح عموم را بنا بر فرمان خداوند در قرآن به زبان پیمبر اکرم (ص) وظیفه خویش دید و از اقدام به آن تسامحی نورزید. هستی خود را در آن قربانگاه بزرگ فدا کرد و بدین سبب نزد پروردگار، “سرور شهیدان"محسوب شد و در تاریخ ایام، “پیشوای اصلاح طلبان"به شمار رفت؛ آری، به آن چه خواسته بود و بلکه برتر از آن، کامیاب گردید.

 

هشدار نشریه آمریکایی نشنال اینترست به کاخ سفید:

مجله آمریکایی نشنال اینترست در مقاله‌ای نوشت: «صدای حسین به‌زودی در همه جا شنیده خواهد شد، ما را با جنگ تهدید نکنید، ما زنده‌ایم ما شمشیرهایمان را کشیده‌ایم تا به شما پاسخ دهیم واژه «تسلیم» از دایره لغوی ما پاک شده است». اینها کلماتی است که یک مداح شیعه با شور و حرارت در سپتامبر 2018 در ایران فریاد می‌زد.

 

شیعیان برای گرامیداشت ماه مبارک محرم، اغلب دور هم جمع شده و به سخنان احترام‌آمیز مداح درباره قهرمان بزرگ خود، امام حسین(ع) گوش فرا می‌دهند. عاشورا-  دهمین روز از ماه محرم- روز عزاداری است؛ زیرا شیعیان سراسر دنیا در آن روز، شهادت حسین و آن حماسه کربلا را… زنده می‌کنند، واقعه‌ای که دینشان را تبیین و دیدگاهشان را در قبال مسایل دنیا یادآوری کند. همان طور که در ابتدای این مدیحه‌سرایی به تصویر کشیده می‌شود، میراث حسین همچنان به‌عنوان منبع اقتدار عمل می‌کند، آن هم در شرایطی که ایرانی‌ها با چالش‌هایی دشوار نظیر تهدیدات جنگ رو‌به‌رو هستند.

«اگر سیاستمداران آمریکایی مصمم باشند سیاستی مشخص درباره ایران تشکیل دهند، باید بدانند که لحاظ کردن نگرش ایرانی‌ها، از جمله روان‌شناسی تاریخی و ملی آنها که سیاست‌ورزی کشور را تعیین می‌کند، بخشی جدانشدنی از آنهاست. تاریخ میراث امام حسین و اینکه چگونه احساسات ایرانی‌ها را شکل داده، کلید مهمی ‌برای درک ماهیت ایرانی‌ها در شرایط بحران‌های شدید است.»

نشنال اینترست با‌ اشاره به حماسه کربلا، نوشت:«نیروهای یزید کاروان حسین را در صحرای کربلا متوقف کردند. بعد از ده روز محاصره، وی یا باید تسلیم و یا همراه 72 تن از یارانش کشته می‌شد. حسین با خودداری از تسلیم، مسیر شهادت را برگزید و مانند یک شهید، کشته شد… این لحظه حساس دو مفهوم برای شیعیان داشت: نخست اینکه امام حسین سمبل کاملی از شهادت و مقاومت علیه جائران است. دوم، خودداری کوفیان از همراهی با حسین در این جنگ، لکه ننگی برای آنها بود، کسانی که قول دادند دیگر به چنین ندایی پاسخ منفی نخواهند داد… بعد از پیروزی انقلاب 1979،… جمهوری اسلامی ایران که پرچم‌دار حسین است، همچنان خود را حامی مظلومان دانسته و با جنبش‌های مقاومت در سراسر دنیا، متحد شده است.»

ترامپ، یزید مدرن
این نشریه آمریکایی خاطرنشان می‌کند: «دولت ترامپ و دشمنان ایران در واشنگتن، تلاش می‌کنند وانمود کنند که جنگ با ایران سریع و آسان است. جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا پیش از سال 2019 در جمع طرفداران سازمان مجاهدین- که زمانی آمریکا آنها را سازمانی ‌تروریستی نامیده بود-  مدعی شد تجمع مشابهی در تهران برپا خواهد شد، به این معنا که سرنگونی رژیم ایران قریب‌الوقوع است.

 

تام کاتن سناتور تندرو و جمهوری‌خواه آرکانزاس که به ضدایرانی بودن مشهور است، با قاطعیت گفته بود که آمریکا با دو حمله، در جنگ با ایران پیروز خواهد شد، «نخستین حمله و آخرین حمله.» ترامپ خود از تهدید «پایان رسمی ‌ایران» خبر داده و گفته بود جنگ با ایران کوتاه خواهد بود.

با وجود ابراز اطمینان در این لفاظی‌ها، شواهدی در تایید این امر وجود ندارد. آخرین جنگ تمام‌عیار ایران، بعد از تهاجم عراق در سال 1980 بود. صدام حسین هم مانند دولت ترامپ در آن زمان تصور می‌کرد می‌تواند برای پیروزی بر ایران، از نقاط ضعف ایران و بی‌ثباتی پس از انقلاب، استفاده کند. گرچه عراق در ابتدا پیروزی‌هایی به‌دست آورد و خرمشهر را ‌اشغال کرد، اما تهاجم بیگانه مردم را تشویق به اقدام کرد و با تمرکز مردم به دفاع از سرزمینشان، جمهوری اسلامی استحکام یافت.»

در ادامه این مقاله آمده است: «در حالی که عراق آماده‌تر، سازمان‌یافته‌تر و از حمایت قوی‌ترین کشورهای دنیا برخوردار بود، ایران از ایدئولوژی بسیار قوی بهره‌مند بود. جمهوری اسلامی قطعا از گرایشات دینی مردم خود برای این آرمان بهره برد. برخلاف مردم کوفه، که حسین را در میدان نبرد تنها گذاشتند، ایرانی‌ها تسلیم را نپذیرفتند و آماده شدند جان خود را فدا کنند و زیر پرچم حسین جنگیدند.»

نشنال اینترست همچنین می‌نویسد: «صدها هزار نفر از مردان و جوانان ایرانی که به قدرت اعتقاداتشان و عشق به میهن مجهز بودند، در جنگ هشت ساله شهید شدند. ایران با این ایثارگری‌ها بود که توانست قدرت دفاعی خود را افزایش داده و نهایتا خرمشهر را آزاده کرده و جنگ را به سرزمین عراق بکشاند… امروز، نیروهای مسلح ایران کاملاً مجهز و سازمان‌یافته و گسترده‌تر بوده، از قدرت بیشتری در منطقه برخوردارند… ترامپ با خروج از برجام، اعمال تحریم‌های ظالمانه که به مردم عادی آسیب می‌رساند، و توهین کردن به احساسات غرورآمیزشان، خود را به یزید مدرن تبدیل کرده است، یعنی تصویری از بی‌عدالتی و سرکوبگری… گرچه حملات پهپادی و توقیف کشتی‌ها اقدامات خطرآفرین به‌نظر می‌رسند که می‌تواند به بروز مناقشه بینجامد، اما چنین اقداماتی در چارچوب کاملاً دفاعی دیده می‌شود زیرا ایران در حال دفاع از سرزمین و آب‌های خود است.»

ترامپ مراقب باشد به سرنوشت صدام گرفتار نشود
این مجله آمریکایی تأکید می‌کند: «جایی برای تسلیم وجود ندارد. حماسه کربلا میراث مقاومت علیه بی‌عدالتی است که قهرمان اصلی آن به‌خاطر مخالفت با استبداد بسیار قابل احترام است. لحظه قربانی شدن حسین، وی را ماندگار ساخت. در هرگونه تحلیل از هزینه‌های جنگ با ایران، ضروری است قدرت این تصویرپردازی در نظر گرفته شود.»

نشنال اینترست در پایان با‌ اشاره به اینکه دولت ترامپ باید با تدبیر عمل کرده و به سیاست «فشار حداکثری» خود پایان دهد، تصریح می‌کند: «ترامپ باید تجربه صدام حسین را به یاد داشته باشد که تقریبا چهل سال پیش به ایران حمله کرد؛ وی باید هشیار باشد تا به سرنوشت او گرفتار نشود.»

 

 

 

​

بر گوش جانم می رسد آهنگ زنگ قافله
این قافله با کربلا دیگر ندارد فاصله

یک زن میان محملی اندر غم و تاب و تب است
یارب صدایش آشناست این گریه های زینب است