شعری که امسال خوانده نشد‼️

درپی لغو برنامه شعر خوانی 
دکتر_میثم_مطیعی

میثم بخوان دوباره…

♦️(دل میرود زدستم صاحبدلان!خدارا)
حرفی نمی توان زد ارباب وکدخدارا

♦️آزادی بیان کو؟فحش است نقدِبرجام
(قربون برم خدارا،یک بوم ودوهوارا)

♦️ای شیخ جام دردست!یک لحظه ای خدارا
(بادشمنان مروّت،بادوستان مدارا)

♦️بایدکه پا گذاری برقبر بی جنازه
روحی نماند وجسمی،برجام بی نوارا

♦️آتش بزن به کاغذ، جز کاه نیست این کوه
این عهدِ با عمو سام، آتش زد آشنا را

♦️ذلّت نمی پذیرد این ملّت خداجو
فرعون نمیشناسد،دستی که زدعصارا

♦️آتش به اختیارند این قومِ سربِداران
یعنی مطیع بودن فرماندهِ قوا را

♦️دیگرسکوت کافیست؛ازگلّه میبرد گرگ
باید که هی نمایید چوپان گلّه ها را

♦️ملّت،سپاه وارتش یکدست باخدایند
ول کن تو کدخدا را؛ دریاب ناخدا را

♦️پیرِمراد ما گفت:دشمن وفا ندارد
جانانِ من مرنجان آقای باصفا را

♦️تولید وکار و اقدام؛اینست رمزِ وحدت
واردنکن به کشور،تسبیح وسنگ پارا

♦️ازاختلاف وکینه،پرهیزکن؛ نترسان
ازجنگ ورزم وغیرت،این قومِ پارسارا

♦️وقتی سپاه دارد موشک،ستاره باران
ازچه به سرکشیده آن شیخ ما، عبا را

♦️فریاد درگلو را باید نخورد ای دوست!
بایدکه تیشه ای زد آن ریشه ی بلا را

♦️امروز یک نفر، نَه؛یک ملّتی خروشید
ازهرطرف تو بینی آن عطر جان فزا را

♦️ میثم ! بخوان دوباره،فریاد کن برادر
هرگز مباد خاموش این بانگ و این صدا را

“ماهمه میثم هستیم  ازنوع تمّارش 

شعری به مناسبت شب ضربت خوردن امام علی (ع)

به مناسبت فرارسیدن شهادت حضرت اميرالمومنين (ع) و با ياد شهداي مظلوم سوريه، عراق و يمن احمد بابایی شعری در قالب در قالب غزل مثنوی سروده است.

تقدیم به همه عاشقان و محبان مولی الوحدین مولانا امیر المومنین(ع)
 

امشب سكوتِ مي، خبري مست مي برَد
امشب كسي به كار خدا دست مي برَد

نبض مکبّران، اجل-آهنگ می زند
امشب کسی به آینه ها سنگ می زند

افکنده اند در رهِ سیلاب، عیش را
ضجه زنند، ضجه… بزرگ قریش را

صد چشمه، خون، به حجله ی دل می کشد چرا…
شب، بی خیال فاجعه… کِل می کشد چرا…

بی خواب عدل، بستر خون را پسند کرد
زخم شهید را همه جا ارجمند کرد

زخم شهید را به رُخِ ماه می کشند
از شام تا عراق و یمن آه می کشند

این زخم ها تبسّمِ روح شهید ماست
وصل علی به نام اجل، صبح عید ماست

شب، بی زوال مانده… سحر، مرده… ای خدا
مائیم باز ایلِ پدر مرده… ای خدا

امشب به ایل آینه ها بدنظر شدند
تکفیریانِ یخزده، چلپاسه تر شدند

در شام و در عراق و یمن، طعنه می زنند
تکفیریان به صبر حسن طعنه می زنند

برخیز و نعره زن سرِ زخمِ زبان، پدر!
خلخال می برند ز پای زنان، پدر!

خونِ نماز، بر رخِ محراب خورده است
امشب بُتی به کار خدا دست بُرده است!

یک گوشه از عبای دلارامِ ما بگیر
امشب، سحر نمی شود! ای صبح! پا بگیر…

شب، بی تو سر نمی شود… آتش گرفته ایم
امشب، سحر نمی شود… آتش گرفته ایم

محراب جان! برای پدر، جان پناه باش
ای خشت خشتِ مسجد کوفه! گواه باش

ای مُهر! امشب آینه را بی ملال کن!
دیدار آخر است! علی را حلال کن…

گلدسته ها! اذانِ اجل، در گلو کنید
ای آب ها! به حسرت حیدر، وضو کنید

سجاده جان! بسوز در این غم، ولی بساز
یک امشبی برای خدا با علی بساز

این آخرین نیایش چشمِ ترِ علی ست
دیگر تمام شد… سحرِ آخر علی ست!

*
هرشب، یتیم کوفه به دوشش سوار بود،
همبازی اش، ستاره ی دنباله دار بود!

ای ماه! جلوه در جگر چاه کرده ای
این درّه هم نظرشده ی آبشار بود

شرم نگاه، روز مرا می کند سیاه
شمعی درون چشم تو شب زنده دار بود

با آسمان صاف، همیشه ستیز داشت
ابری که بین معرکه، آتش بیار بود

وقتش رسیده بود بهاری شود… که شد!
سی سال، این خزان زده، چشم انتظار بود

در بین ابروان تو احیا گرفته است
این تیغِ کج که مبداء نصف النهار بود

می خواست زهرِ خویش بریزد چو میخِ در
این عقربی که ماتَرَکِ شاهمار بود

زخمِ سرش، حریف دلِ زخمی اش نشد
آه، ای طبیب! او به چه دردی دچار بود…!؟

*
تکفیریان ز بیعت حق، عار می کنند
در کوفه، روزه را سحر افطار می کنند!

مردی که ذوالفقار ز دستش وضو گرفت
عدل از سرِ شکسته ی او آبرو گرفت

دارند سقف بر سرم آوار می کنند
از خواب، گرگ را ز چه بیدار می کنند

از فرطِ عدل، اهلِ جراحت شدی پدر!
فُزتُ وَ ربِّ کعبه و… راحت شدی پدر!

حیرت شروع شد..؟. نه! تماشا حرام شد!
فُزتُ وَ ربِّ کعبه…! گمانم «تمام شد!»

شعر از : احمد بابایی

ماه رجب در پرتو آیات و روایات، ماه پرفضیلت و فرصتی برای انسان در جهت خودسازی شناخته می‌شود. علمای دین نیز این ماه را زمانی برای به جا آوردن بندگی و عبادت خدا می‌دانند.

مرحوم آیت الله العظمی قاضی طباطبایی به شاگردان خود در ماه‌های رجب، شعبان و رمضان این توصیه ها را می‌کردند:

اول: بر شما باد به این‌که نمازهای فریضۀ خود را با نوافل آنکه مجموعاً پنجاه و یک رکعت است، در بهترین اوقاتشان انجام دهید؛ و اگر نتوانستید چهل و چهار رکعت آن‌را بجا بیاورید. چنان‌چه باز هم شواغل دنیا شما را بازداشت، حتماً نافلۀ ظهر را که به او «صلوة أوّابین» می‌گویند، انجام بدهید. و نماز ظهر را هم در وقت فضیلت انجام دهید که در قرآن بدان تأکید شده و مراد از «صلوة وُسطی» همان نماز ظهر است.

دوم: امّا در مورد نافلۀ شب بخصوص باید بدانید که: انجام دادن آن در نظر مؤمنین و سالکان حضرت معبود از واجبات است و هیچ چاره‌ای جز أتیان آن نیست! و تعجّب است از کسانی که قصد رسیدن به مرتبه‌ای از مراتب کمال را داشته ولی به قیام شب و انجام نوافل آن بی‌توجّه هستند! و ما هیچ‌گاه ندیده و نشنیده‌ایم که احدی به یک مرحله و مرتبه‌ای از کمال راه یافته باشد مگر بواسطۀ برپاداری نماز شب.

سوم: بر شما باد به قرائت قرآن کریم در نافله‌های شب که انسان را حرکت داده، سیر او را سریع می‌نماید و برای او بسیار مفید است. تغنّی به قرآن، انسان را بخدا نزدیک می‌کند! بخلاف غنای محرم که آدمی را به لهو می‌کشاند. پس تا می‌توانید در شب‌ها قرائت قرآن کنید، چرا که قرائت قرآن شراب مؤمنین است.

چهارم: بر شما باد اینکه: به انجام دادن اوراد و أذکاری که هر یک از شما بعنوان دستور در دست دارید، ملتزم و متعهد باشید! و بر شما باد به مداومت سجدۀ یونسیّه و گفتن ذکر یونسیّه: «لا إلهَ إلا أنتَ سُبحانکَ إنی کُنْتُ مِن الظالمین» در سجده از پانصد تا هزار مرتبه.

پنجم: بر شما باد به زیارت مشهد اعظم، که مراد همان حرم مطهر امیرالمؤمنین و قبر نورانی آن بزرگوار است، و نیز سایر مشاهد مشرفۀ اهل البیت (ع) و مساجد معظمه مانند: مسجد الحرام، مسجد النبی، مسجد کوفه، مسجد سهله و بطور کلی هر مسجدی از مساجد! زیرا مؤمن در مسجد، همانند ماهی است در آب دریا!

ششم: و هیچگاه پس از نمازهای واجب خود، تسبیحات حضرت صدیقه صلَوات الله علیها را ترک ننمائید، زیرا این تسبیحات، یکی از انواع «ذکر کبیر» شمرده شده است.

هفتم: یکی از وظائف مهم و لازم برای سالک إلی الله، دعا برای فرج حضرت حجّت صلوات الله علیه در قنوت «وَتْر» است. بلکه باید در هر روز و در همۀ اوقات و همۀ دعاها، برای فرج آن بزرگوار دعا نمود.

هشتم: یکی دیگر از وظائف لازم و مهم، قرائت زیارت جامعه، معروف به «جامعۀ کبیره» در روز جمعه است.

نهم: لازم است که قرائت قرآن حتماً کمتر از یک جزء نباشد.

دهم: تا می توانید بسیار به دیدار و زیارت برادران نیکوکار خود بشتابید، چرا که براستی آن‌ها برادرانی هستند واقعی که در تمام مسیر، همراه انسانند و با رفاقت خویش، آدمی را از کریوه‌های نفس و تنگناها و عقبات آن عبور می‌دهند.

یازدهم: به زیارت اهل قبور ملتزم باشید ولی نه بصورت مداوم و همه روزه (مثلاً در هفته، یک روز انجام بگیرد) و نباید زیارت قبور در شب واقع گردد.

⭕️ فراز اول خطبه شعبانیه ؛ بیان برخی از ویژگی های ماه رمضان

?عن أمیرالمؤمنین علیه‌السلام قال: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ(ص) خَطَبَنَا ذَاتَ یوْمٍ فَقَالَ امیرالمؤمنین(ع) فرمود:

رسول خدا(ص) روزی (از روزهای آخر ماه شعبان) برای ما چنین خطبه خواند:

  ✔️رمضان؛ ماه خدا 

?أیهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیکمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ‌

?ای مردم! به درستی که ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به شما رو کرده است

✔️رمضان؛ برترین لحظات 

?شهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ وَ أَیامُهُ أَفْضَلُ الْأَیامِ وَ لَیالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیالِی وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ

?ماهی که نزد خدا بهترین ماهها، روزهایش بهترین روزها، شبهایش بهترین شب‌ها و ساعاتش بهترین ساعات است

✔️دعوتنامه الهی 

?و هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَی ضِیافَةِ اللَّهِ وَ جُعِلْتُمْ فِیهِ مِنْ أَهْلِ کرَامَةِ اللَّهِ

?ماهی که در آن به ضیافت خدا خوانده و از اهل کرامت خدا قرار داده شده‌اید

✔️نفس ها تسبیح و خواب عبادت است 

?أنْفَاسُکمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ وَ نَوْمُکمْ فِیهِ عِبَادَةٌ وَ عَمَلُکمْ فِیهِ مَقْبُولٌ وَ دُعَاؤُکمْ فِیهِ مُسْتَجَابٌ

?نفسهای شما در آن ثواب تسبیح دارد و خواب شما در آن عبادت و عمل شما در آن مقبول و دعای شما در آن مستجاب است

?فاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّکمْ بِنِیاتٍ صَادِقَةٍ وَ قُلُوبٍ طَاهِرَةٍ أَنْ یوَفِّقَکمْ لِصِیامِهِ وَ تِلَاوَةِ کتَابِهِ

?پس با نیتهای راست و دلهای پاک، از خدا درخواست کنید که شما را برای روزه و تلاوت قرآن توفیق دهد

✔️شقی کیست؟ 

?فإِنَّ الشَّقِی مَنْ حُرِمَ غُفْرَانَ اللَّهِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمه

?درستی که شقی و بد عاقبت، کسی است که از آمرزش خدا در این ماه بزرگ محروم شد.