رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

خيرُكُم خَيرُكُم لأَهلِهِ و َأَنَا خَيرُكُم لأَهلى ما أَكرَمَ النِّساءَ إلاّ كَريمٌ و َلا أَهانَهُنَّ إلاّ لَئيمٌ؛


بهترين شما كسى است كه براى خانواده اش بهتر باشد، و من از همه شما براى خانواده ام بهترم، زنان را گرامى نمى دارد، مگر انسان بزرگوار و به آنان اهانت نمى كند مگر شخص پَست و بى مقدار.

نهج الفصاحه ص472 ح1520

 از سال 86 روز 25 ذیحجه به عنوان روز خانواده و تکریم بازنشستگان در تقویم رسمی کشور درج شده است.

علت انتخاب این روز شأن نزول آیه «هل اتی» در سوره الانسان که راجع به خانواده و استحکام پایه‌های آن است، عنوان شده است. سوره هل اتی در روز 25 ذیحجه در شأن اهل‌بیت پیامبر (ص) نازل شد که پس از سه روز روزه و انفاق افطار خود، از طرف خداوند اطعام شدند.

امام رضا(ع)در ایران مدینه رضویه را برای نشر معارف اسلامی ایجاد کردند.برای اینکه مردم این معنا را در نظر بگیرند و نسبت به زحمات ایشان حالت شکر داشته باشند روز زیارتی امام رضا(ع) را مطرح کرده‌اند تا در این روز به وجود امام رضا(ع) بیش از پیش توجه کنیم.

عقیق: هر قطعه از آینه کاری حرم می تواند نماد یک زائر باشد، نماد یک مجاور که عاشقانه رحل اقامت به آستان حضرت خورشید کشیده است تا در شعاع انوار او باشد، «او» نه، «او» ضمیر غایب است حال آن که امام، حاضرتر از حاضران است، پس آنانی که به جان اهل حرم می شوند، می روند تا خود را در شعاع انوار حضرت قرار دهند تا هم به نور نیوشیدن جان «جوان» کنند و هم واسطه فیض روشنی شوند تا هر جا که می روند در گستره ای که نگاه شان افق را در می نوردد، نیز از حضرت عشق بگویند هر قطعه از آینه کاری حرم می تواند نماد یک زائر باشد که خود را از روشنی سرشار می کند و هم انعکاس دهنده نور می شود و از هم افزایی این انوار، جهان روشن می شود. اهل نظری با اشاره به این آینه کاری ها می گفت، آینه ها یکدیگر را مزاحم نمی شمارند. بلکه، به هم افزایی می رسند و اهل معنا نیز در زیارت حرم هرگز به دنبال خلوتی حرم نیستند بلکه از قضا شلوغی را می پسندند، چه می دانند حضرت خداوند دوستان خود را در میان خلق مخفی کرده است چنان که معادن طلا را در میان خاک.

روز زیارتی مخصوص امام رضا (ع) و زیارت از دور و نزدیک

آخرین روزهای ماه ذی القعده با توجه به منابعی که از بزرگان شیعه در اختیار ما قرار گرفته است عناوین مبارک و مقدسی دارد ، در روز ۲۳ ذی القعده که روز زیارتی مخصوص امام رضا (ع) است همگان می توانند با گفتن صل ا… علیک یا اباالحسن، زائر امام رضا (ع) باشند.از جمله موارد مبارک و مقدس در روزهای آخر ماه ذی القعده، روز زیارتی مخصوص امام رضا(ع)درروز ۲۳ و روز ۲۵ این ماه با عنوان «دحوالارض» یا روزی که زمین گسترده می شود ، است که در این باره بزرگان دین برای این که ما را متوجه فضیلت این روزها کنند، مطالبی را بیان کرده اند.از جمله این شخصیت ها سید ابن طاووس است که در کتاب «اقبال الاعمال» خود، آدابی را برشمرده و در بخش ماه ذی القعده می گوید من در کتاب های بزرگان دیده ام که برای روز ۲۳ این ماه زیارت مخصوص امام رضا(ع) را مطرح کرده اند. معمولا زیارت در حرم ائمه معصومین انجام می شود اما در این روز با آوردن دو کلمه «قرب» و «بعد» (نزدیک و دور) می خواهد همه افراد را متوجه آن مکان کند که اگر در نزدیک حرم هستید به حرم مشرف شوید و اگر از آن دور هستید و در هر جای دنیا زندگی می کنید به آن روز به عنوان روز زیارتی مخصوص امام رضا(ع) توجه داشته باشید.بر این اساس کیفیت زیارت بستگی به شرایط، امکانات و اختیارات زائر دارد که اگر امکان داشته باشد زیارت های معروفی همچون زیارت جامعه، زیارت امین ا… و … که این شأن را برای او فراهم می کند به جای آورد.

صلوات خاصه حضرت:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِىِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الاِْمامِ التَّقِىِّ النَّقِىِّ وَحُجَّتِکَ عَلى مَنْ فَوْقَ الاَْرْضِ وَمَنْ تَحْتَ الثَّرى الصِّدّیقِ الشَّهیدِ صَلوةً کَثیرَةً تآمَّةً زاکِیَةً مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً کَاَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ اَوْلِیآئِکَ
خدایا درود فرست بر على بن موسى الرضا آن امام پسندیده با تقواى پاک و حجت تو بر هر که روى زمین و هر که در زیر زمین است آن راستگوى شهید درودى بسیار و تام و تمام و پاکیزه و پیوسته و پى در پى و دنبال هم مانند بهترین درودى که مى فرستى بر یکى از دوستانت



توصیه آیت الله بهجت برای زیارت امام رضا (ع)

زیارت شما قلبی باشد. در موقع ورود اذن دخول بخواهید، اگر حال داشتید به حرم بروید. هنگامی که از حضرت رضا(ع) اذن دخول می‌طلبید و می‌گویید: « أأدخل یا حجة الله: ای حجت خدا، آیا وارد شوم؟ » به قلبتان مراجعه کنید و ببینید آیا تحولی در آن به وجود آمده و تغییر یافته است یا نه؟ اگر تغییر حال در شما بود، حضرت(ع) به شما اجازه داده است. اذن دخول حضرت سیدالشهدا (ع) گریه است، اگر اشک آمد امام حسین(ع) اذن دخول داده‌اند و وارد شوید.
اگر حال داشتید به حرم وارد شوید. اگر هیچ تغییری در دل شما به وجود نیامد و دیدید حالتان مساعد نیست، بهتر است به کار مستحبی دیگری بپردازید. سه روز روزه بگیرید و غسل کنید و بعد به حرم بروید و دوباره از حضرت اجازه ورود بخواهید.
زیارت امام رضا (ع) از زیارت امام حسین(ع) بالاتر است، چرا که بسیاری از مسلمانان به زیارت امام حسین(ع) می‌روند. ولی فقط شیعیان اثنی‌عشری به زیارت حضرت امام رضا (ع) می‌آیند.

چرا این روز به عنوان روز زیارتی مخصوص امام رضا(ع) نامیده شده است؟

علامه مجلسی در کتاب «بحارالانوار» در باب شهادت امام رضا (ع) نقل کرده است که برخی از افراد معتقدند آن حضرت در روز ۲۳ ذی‌القعده به شهادت رسیده است اما در جامعه ما روز آخر ماه صفر به عنوان روز شهادت ایشان مطرح است. باید گفت این روز، روز زیارتی مخصوص ایشان نامیده شده است تا مردم با توجه به ذات آن حضرت، به نقشی که ایشان در ایجاد مدینه رضوی داشتند پی ببرند.امام رضا(ع) با آمدن به سمت مرو، یک مدینه دوم برای نشر معارف اسلامی ایجاد کردند که به اصطلاح مدینه رضویه گفته می شود، برای این که مردم این معنا را در نظر بگیرند و نسبت به زحمات ایشان حالت شکر داشته باشند و شاید این عنوان را مطرح کرده اند تا در این روز مخصوص به وجود مبارک امام رضا (ع) بیش از پیش توجه کنیم.مجلسی هم چنین با اشاره به تقارن روز دیگر زیارتی امام رضا (ع) ۲۵ ذی القعده با روز دحوالارض می گوید: بزرگان دین بهترین اعمال را در این روز، زیارت امام رضا (ع) می دانند.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرموده اند: به زودی زمانی بر امت من می‌آید که پنج چیز را دوست بدارند و پنج چیز را فراموش کنند.

-دنیا را دوست می‌دارند و آخرت را از یاد می‌برند.

-ثروت را دوست می‌دارند ولی حساب را فراموش می‌کنند.

-زنان را دوست می‌دارند ولی حور العین را از یاد می‌برند.

-قصرها و کاخ‎ها را دوست می‌دارند ولی قبرها را فراموش می‌کنند.

-جان خود را دوست می‌دارند و پروردگار را از یاد می‌برند.

آنان از من بیزارند و من هم از آنها بیزار هستم.

متن حدیث:

قال رسول الله صلی الله علیه و اله:

سـَیـَأتی زَمانٌ علیَ اُمتـّی یـُحـِّبونَ خمساً و یـَنـْسـَونَ خـَمـْساً.

- یـُحـِبـُّون الدنیا و یـَنـسـَونَ الـْاخرة.

- وَ یـُحـِّبــُونَ الـْمالَ و یـَنـْسـَونَ الــْحـِسابَ.

- و یـُحـِّبـُونَ النــِّساءَ و یـَنـْسـَونَ الـْحـَوْر.

- و َ یـُحـِّبونَ الـْقـُصـوُرَ و یـََنـْسـَوْنَ الـْقـُبـُور.

- وَ یـُحــِّبـونَ الــّنـْفسَ وَ یــَنــْســَونَ الــّربَ.

اولئکَ بـَریــئونَ منـّی و انا بـَریئٌ مــِنـْهـُمْ.


«کلمة‌الرسول‌الاعظم، صفحه 133 - الاثناعشریه، صفحه202»

رسول خدا صلی الله و علیه و آله فرمودند:

شش چیز را براى من ضمانت کنید تا من بهشت را براى شما ضمانت کنم.

پیامبر اکرم حضرت محمد صلی الله و علیه و آله فرمودند: شش چیز را براى من ضمانت کنید تا من بهشت را براى شما ضمانت کنم،

راستى در گفتار، وفاى به عهد، بر گرداندن امانت، پاکدامنى، چشم بستن از گناه و نگه داشتن دست (از غیر حلال).


متن حدیث:

اِضمَنوا لى سِتّا مِن اَنفُسِکُم اَضمَن لَکُمُ الجَنَّةَ اُصدُقُوا اِذا حَدَّثتُم و َأوفُوا اِذا وَعَدتُم و َاَدُّوا اِذا ائتُمِنتُم و َاحفَظوا فُروجَکُم و َغُضّوا اَبصارَکُم وَ کُفّوا اَیدیَکُم؛


«نهج الفصاحه ص216 ، ح 321»

«اسلام رحمانی»؛ فراشیعه با چاشنی لیبرالیسم

مقام معظم رهبری در دیدار اخیری که با دانشجویان داشتند به مفهوم «اسلام رحمانی» اشاره کرده و فرمودند: اصطلاح اسلام رحمانی که این روزها رایج شده است از ترکیب دو کلمه زیبا بوجود آمده اما معنای واقعی آن چیست؟ آیا منظور این است که برخلاف قرآن که انسان‌ها را به مؤمن، کافر، دشمن و دوست تقسیم می کند باید با همه انسانها، صرفاً با رحمت برخورد کرد؟ و با کسانی که با اسلام و ملت ایران دشمنی می کنند، بر خلاف فرمان پروردگار با محبت، مودّت و مَعدِلَت رفتار کرد؟
کیهان نوشت: به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، ایشان، اینگونه حرف‌های بدون تأمل و سطحی را کاری غلط و گمراه کننده خواندند و افزودند: آیا اصطلاح اسلام رحمانی، نشأت گرفته از لیبرالیزم غربی است؟ اگر اینگونه باشد این اصطلاح، نه اسلامی است و نه حتی رحمانی و عاطفی، چرا که زیربنای لیبرالیزم یعنی تفکر اومانیستی براساس نفی پروردگار و معنویت شکل گرفته و بر پایه منافع گروههای قدرتمند، استوار است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ادامه همین بحث، به نقد مسائلی که ارزش‌های آمریکایی نامگذاری شده، پرداختند و افزودند: جهانخوارگی نظام سلطه در همین ارزش‌های آمریکایی ریشه دارد ضمن اینکه نکات خوب این ارزش‌ها نیز، در رفتار سلطه‌جویانه مقامات آمریکایی به فراموشی سپرده شده است.

ایشان فرمودند: اگر اصطلاح اسلام رحمانی به اینگونه مسائل اشاره دارد صددرصد غلط است و ربطی به اسلام واقعی ندارد…

اما چه چیزی سبب شد که مقام معظم رهبری این مسئله را بصورتی صریح مورد اشاره قرار داده و آنرا نقد کنند؟!



*اصطلاح «اسلام رحمانی» پیشینه‌ای در دوران اصلاحات دارد و پس از آن غیر از اشاره‌های تک جمله‌ای در کلام عدد کثیری از چهره‌های جریان سیاسی خاص تاکنون؛ حتی در قلم کسانی همچون محسن کدیور! بصورت مقاله‌ای مبسوط نیز مورد اشاره قرار گرفته است.

جملاتی که در ادامه می‌خوانید و بنا به دلایلی اسامی گویندگان آنها را حذف کرده‌ایم؛ همگی مضامینی هستند که توسط چهره‌های جریان سیاسی خاص و برخی معاریف و لیدرهای این جریان درباره اسلام رحمانی! اظهار شده‌اند:

_ باید چهره اسلام رحمانی را به دنیا نشان داد!

_ نگذاریم چهره رحمانی اسلام به نام دین، قربانی افراطی‌گری شود.

_ دغدغه و هدف دوم فعالان دانشجویی ترویج و غنا بخشیدن به گفتمان مردم‏سالاری و اسلام رحمانی است.

_ اصطلاح اسم رحمانی مدتی است از اقبال برخوردار شده است. نگارنده این اصطلاح را سال‌ها قبل برای تمایز قرائات مختلف اسلامی بکار برده است. در یک سال اخیر این ترکیب در میان حامیان و رهبران و همراهان جنبش سبز به وفور به چشم می خورد. به نظر می‌رسد تحلیل مفهومی اسلام رحمانی لازم باشد.

_ مدارس ایران معرف چهره رحمانی اسلام باشند.

اما گل سرسبد این جمع و شاید شاهکارترین جمله‌ای که در باب مفهوم ناصحیح اسلام رحمانی وجود دارد؛ جمله‌ای بود که سال گذشته توسط معصومه ابتکار و در یک میتینگ دانشجویی مربوط به انجمن اسلامی در دانشگاه صنعتی شریف اظهار شد.

او در این باره گفته بود:

«از ابتدا، انجمن اسلامی در آمریکا و اروپا همزمان با تأسیسش در ایران نیز شکل گرفت و فراتر از اعتقادات دینی شیعی با نگرش اسلام رحمانی فعالیت می‌کرد؛ اسلامی که تنوع دیدگاه‌ها را بیان می‌کند»!

این معنا که بیانگر نگاه خطرناک فراشیعی! در تز اسلام رحمانی بود متأسفانه در آن مقطع آنطور که باید مورد توجه قرار نگرفت.

یادآور می‌شود که از نظر جریان سیاسی خاص و همانطور که محمود سریع‌القلم در کتاب «اقتدارگرایی در عهد قاجار» نیز اشاره دارد، اسلام کسانی مثل شهید شیخ‌فضل‌الله نوری، اسلامی عقب مانده است که توانایی تطابق با لیبرالیسم بعنوان دروازه ورود به وادی پیشرفت را ندارد!

سریع‌القلم در صفحه ۱۷۴ کتاب خود صریحاً بیان می‌کند که «عنصر مهمی که در ژاپن باعث خروج از اقتدارگرایی شد، در تناقض نبودن مردمسالاری و لیبرالیسم غربی با مرام‌های فکری، فلسفی و فرهنگی ژاپن بود»!

او در کتاب خود چندین مرتبه اشاره می‌کند که اسلام (منظور اسلام ناب است) با لیبرالیسم کمتر از «۵ درصد»! قرائت مشترک دارد.

اکنون شاید مشخص‌تر است که مفهوم اسلام رحمانی با توجه به شناسنامه سیاسی و فکری ترویج‌کنندگانش، قرائتی فراشیعی و در تقابل با مفهوم پاک «اسلام ناب محمدی(ص)» است که مقولاتی مثل پذیرش تئوری جهانی سازی، صلح(به هر قیمتی)، نفی صدور انقلاب اسلامی، خضوع در مقابل هژمون‌های به ظاهر برتر جهانی، پیشرفت‌جویی با سهم جزء بودن از کل دهکده جهانی، تنش زدایی (حتی به معنی مذمت علنی حضور حزب الله در سوریه و سرزنش مقاومت!) و تقبیح مبارزه با خوی استکباری آمریکا نیز در آن یافت می‌شود.

علاقه جریان سیاسی خاص به مفهوم «لیبرالیسم» تا حدی است که حسین مرعشی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب چند سال قبل در یک مناظره سیاسی اعلام کرد که «ما لیبرال‌های مسلمانیم».

این تئوری بعدها نیز در تریبون‌ها و نظرات جریان سیاسی خاص تکرار شد و اثباتاً به نظر می‌رسد که مفهوم اسلام رحمانی، بعنوان یک معنای فراشیعی! در مقابل اسلام ناب محمدی(ص)؛ با لیبرالیسم دارای پیوندهای عمیق است.